Królestwo Maroka jest dziedziczną monarchią konstytucyjną. Najwyższym reprezentantem państwa jest król. Od 1999 roku Mohammed VI. W 2011 roku powołano Komisję Konsultacyjną ds. Rewizji Konstytucji w celu opracowania projektu nowej ustawy zasadniczej. Nowa konstytucja została przyjęta w referendum 1 lipca 2011 roku. Zwiększyła ona prerogatywy szefa rządu i wzmocniła rolę Parlamentu, a zwłaszcza Izby Reprezentantów.

Nadal Król jest najważniejszą osobą w systemie rządów i w życiu społeczeństwa marokańskiego, posiada praktycznie nieograniczoną władzę i ponosi całkowitą polityczną odpowiedzialność.

Premier, jako najwyższy przedstawiciel władzy wykonawczej, wyznaczany jest przez króla. Premier stoi na czele rady ministrów zarządzającej wszystkimi sprawami państwa. Najwyższym organem ustawodawczym jest dwuizbowy parlament składający się z Izby Reprezentantów (325 członków) i Izby Radców (270 członków).

Wysoka izba – Izba Radców – składa się z 270 lat, gdzie 2/3 członków wybieranych jest w pośrednich wyborach przez władze lokalne, organizacje zawodowe na okres 9 lat, a 1/3 członków jest wybierana co 3 lata.

Izba Reprezentantów – składa się z 325 członków z czego 295 wybieranych jest z kilkumandatowych okręgów, a 30 z krajowych wykazów kobiet – wybory mają charakter popularny, a członków wybiera się co 5 lat.

Władza ustawodawcza parlamentu marokańskiego jest ograniczona. Prawa uchwalane przez parlament wyznaczają jedynie najogólniejsze kierunki w podstawowych dziedzinach życia gospodarczego, społecznego i kulturalnego kraju. Poza tym parlament sprawuje polityczną kontrolę nad działaniami rządu.

Włada wykonawcza należy do rządu, na czele którego stoi Szef Rządu. Rząd jest odpowiedzialny przed królem i Parlamentem. Ważnym posiedzeniem rady Ministrów przewodniczy król.